[S9] Genealogia Mineyków, szukanie swojej przeszłości., Copyright Krzysztof Mineyko @ 1998-2001, mineyko@rogers.com., http://www.interlog.com/mineykok/popolsku.html (Pewność: 3), 2001.
Roman Mineyko G.6
Data jego urodzin jest nieznana. Został zabity w 1918 roku. Był ożeniony z Heleną Zwolińską, która urodziła się w 1891 roku i umarła w 1948 roku. Roman miał wykształcenie uniwersyteckie z zakresu rolnictwa. Przed Pierwszą Wojną Światową zarządzał dużym majątkiem Uszyce w pobliżu Kamieńca Podolskiego na Ukrainie, który należał do zamożnego hrabiego. W czasie Rewolucji Październikowej właściciele ziemscy byli zagrożeni utratą życia. Pewnego dnia rewolucjoniści przyśli do domu i uznali że Roman jest bogatym właścicielem majątku. Żadne tłumaczenie nie pomogło. Roman trzymał w ramionach 5 letniego syna Zygmunta (H.16) a żona Helena wraz z pozostałymi dziećmi stała w pobliżu. Rewolucjoniści zabrali małego Zygmunta z ramion ojca i zastrzelili Romana na oczach całej rodziny.
Po egzekucji męża Helena wraz z czwórką małych dzieci opóściła Ukrainę i wróciła do rodzinnych Bałwaniszek, na Litwę. Rodzina podzieliła majątek pomiędzy Helenę i jej szwagra Zygmunta Mineyko (G.8). Oboje musieli stopniowo spłacać stryja Zygmunta (F.10) z Grecji. Helena otrzymała folwark Ożyszki obejmujący 120 hektarów. Wybudowała nowy dom i podjęła pracę w wiejskiej szkółce, wspierając w ten sposób dochód z gospodarstwa.
W 1940 roku Rosjanie zesłali ją razem z synową Władysławą i czterolenią wnuczką Basią do Kazachstanu, do wsi Kirylówka. Parę lat później próbowała się przedostać do Teheranu w Iranie. Podczas podróży pociągiem wyszła za potrzebą fizjologiczną. Niestety pociąg ruszył bez niej, pozostawiając ją bez rzeczy i dokumentów w szczerym polu. Po bardzo długiej podróży powróciła na Litwę, a wreszcie dotarła do syna Zygmunta (H.16) w Polsce. Wkrótce zmarła w Giżycku, prawdopodobnie jako resultat przejść jakie miała w czasie wojny.
Opisy zdarzeń pokrywają się z relacji Barbary Mineyko
- 1918
